Jednak mieszkańcy Bysławka, wysłali do ksieni delegatów z prośbą o ponowne zamieszkanie sióstr we dworze. Benedyktynki na stałe przybyły do Bysławka w połowie maja 1603 r. Oprócz posługi modlitewnej i pracy fizycznej przynależnej powołaniu zakonnemu, siostry rozpoczęły liczne remonty: powstała kaplica św. Wawrzyńca wyposażona w ołtarz ufundowany przez M. Mortęską w 1619 r. Po kasacie zakonu przez rząd Pruski (1836 r.) ostatnia benedyktynka wyjechała z Bysławka w 1852 r. Klasztor wraz z ziemią go okalającą został przekazany Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, które wydzierżawiły zabudowania Ojcom Franciszkanom – Reformatom, a Ci wyremontowali budynki i zbudowali nowe ołtarze w Kościele. Franciszkanie odeszli z Bysławka w 1875 r. Siostry Miłosierdzia odzyskały klasztor od władz pruskich i sprowadziły się do Bysławka w 1881 r. Od tego momentu ożywiały życie religijne we wsi, a także spełniały wiele różnych społecznych posług. Od 2018 r. w kompleksie poklasztornym mieści się Dom Formacyjny Diecezji Pelplińskiej, który ma służyć wszystkim tym, którzy chcą pogłębić swoją więź z Bogiem i drugim człowiekiem.